1980 – 1991 IWP stawia na ergonomię i upowszechnianie
W latach 80. IWP podlegał Urzędowi Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń i przede wszystkim realizował program „Wzornictwo i ergonomia w procesie kształtowania nowoczesnych wyrobów przemysłowych”. Prowadził pomiary antropometryczne i biomechaniczne, których wyniki były wykorzystywane do projektowania przestrzeni pracy, elementów wyposażenia, a także do ich diagnostyki i oceny (m.in. za pomocą skonstruowanego na potrzeby Laboratorium Ergonomicznego uniwersalnego stanowiska badawczego Ergodidac 2.
Badał standardowe wyroby do wnętrz mieszkalnych: kuchnie i ich wyposażenie, meble dla dzieci, szkło i ceramikę, materiały wykończeniowe. Prowadził socjologiczne badania potrzeb, przestrzeni i funkcji. Poświęcał wiele uwagi ludziom niepełnosprawnym – analizował ich potrzeby, prowadził prace studialno-projektowe dotyczące wnętrz, sprzętów i ubrań dla nich.
Ponadto formułował zalecenia do projektowania wyrobów. Opracował wzorniki barw, a także dokumentację odzieży roboczej i ochronnej. Prowadził konsultacje, analizy wzorniczo-ekonomiczne, doradztwo. Dostarczał informacji z teorii i historii wzornictwa. Udostępniał biblioteczne zbiory publikacji własnych, krajowych i zagranicznych, wszechstronne informacje o wyrobach, projektantach, producentach.
W sytuacji zapaści krajowego przemysłu działalność IWP nie miała jednak istotnego wpływu na produkcję przedsiębiorstw. Organizowane wystawy, często wywożone także za granicę, przyciągały tłumy zainteresowanych. Pokazywane przy Świętojerskiej współczesne wzornictwo zagraniczne, m.in. duńskie, fińskie, holenderskie czy włoskie budziły podziw i zazdrość.
Prezentacja i sprzedaż wyrobów polskich projektantów i producentów zwłaszcza mebli, dywanów, płytek ceramicznych, sprzętu RTV i AGD w instytutowej galerii powodowały kilometrowe kolejki, tworzenie społecznych list oczekujących i prowokowały wciąż to samo pytanie: Gdzie jeszcze można to kupić?