1960 – 1971 Wyspecjalizowana instytucja prowadząca kompleksowe badania, doradztwo i projektowanie dla gospodarki

Przekształcony w placówkę międzyresortową Instytut Wzornictwa Przemysłowego podlegał Urzędowi Rady Ministrów (1960-1965), a następnie Komitetowi Nauki i Techniki (1965-1968) i Centralnemu Urzędowi Jakości i Miar. Merytorycznie nadzorowała go Rada Wzornictwa i Estetyki Produkcji Przemysłowej, powołana w 1959 roku.

Na początku 1966 roku Instytut się rozbudował. Obok pierwszego gmachu z 1950 roku na potrzeby IWP został oddany do użytku nowoczesny budynek stojący wzdłuż ulicy Świętojerskiej (5/7). Działalność w nowym miejscu zainaugurowała otwarta w lipcu wystawa „15 lat Instytutu Wzornictwa Przemysłowego”.

W tym czasie Instytut zatrudniał setki projektantów wzornictwa. Prowadził prace badawcze i projektowe na potrzeby wielu branż. Zajmował się wyposażeniem mieszkań, przedszkoli, szkół podstawowych, sanatoriów, szpitali, hoteli, zakładów gastronomicznych i miejsc pracy. I nie były to już tylko projekty pojedynczych produktów, ale założenia do tzw. projektowania kompleksowego. Tego rodzaju podejście do wsparcia przemysłu było innowacyjne w latach 60. (i nadal takie pozostaje w wielu branżach).

Szczególnie prężny był Zakład Wzornictwa Środków Transportu i Wzornictwa Aparatury Pomiarowej. Jego inżynierowie, konstruktorzy i plastycy inspirowali branżowe biura konstrukcyjne. Prowadzili prace studyjne, opracowali założenia funkcjonalne i projekty samochodów ciężarowych, autobusów, wagonów, lokomotyw, tramwajów i innych wyrobów przemysłu ciężkiego.

W IWP powstały też nowe komórki: Zakład Badań Ergonomicznych, pierwszy tego rodzaju ośrodek w Polsce, Zespół Barwy i Światła, Pracownia Środowiskowych Inwencji Plastycznych, która prowadziła działania eksperymentalne oraz Zakład Sterowania Jakością.